تعیین ضریب پخش طولی با انجام آزمایش‌های ردیابی

تاکنون سه رویکرد شامل آزمایش‌های ردیابی، انتگرال‌گیری از پروفیل سرعت و کاربرد رابطه‌های تجربی به عنوان روش‌های متداول به منظور برآورد ضریب پخش طولی در رودخانه‌ها و انهار به کار رفته است. در مقالة حاضر معادلة جدید ضریب پخش طولی بر مبنای داده‌های برداشت‌شده از آزمایش‌های ردیابی با استفاده از ردیاب نمک و کاربرد دو گروه مختلف از روابط بنیادی تجربی این ضریب تعیین و ارزیابی شده است. برای این منظور طولی معادل 500 متر از کانال بتنی برای اجرای آزمایش‌های ردیابی، در سه طول اختلاط متفاوت برابر با 45، 75 و 100 متر، در بهمن‌ماه 1393 به‌کار برده شد. نتایج نشان می‌دهد که اختلاف بین میانگین، واریانس و غلظت ماکزیمم بین داده‌های اندازه‌گیری‌شده و برآوردشده با استفاده از بهترین رابطة تجربی موجود به ترتیب 79، 6 و 99 و در رابطة استخراجی از مقالة حاضر 66، 1- و 44 میلی‌گرم بر لیتر است.